Lokalizacja budynku Hali Sportowej została zaplanowana przez Miasto na terenach mających spełniać funkcje rekreacyjno-sportowe. Zlokalizowany jest pomiędzy istniejącym kompleksem obiektów sportowych (stadion piłkarski, boiska treningowe, korty tenisowe), a niezagospodarowanymi jeszcze terenami parku leśnego. W bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się tereny osiedli mieszkaniowych, domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. Niewątpliwie największym walorem terenu zainwestowania jest otaczająca go zieleń, która nie została jeszcze poddana działaniom ekspansji urbanizacyjnej, a mająca szansę stać się wraz z wspomnianym kompleksem sportowym strefą wypoczynku, rekreacji i aktywności sportowej mieszkańców Legionowa. Dlatego też w trakcie rozważań nad koncepcją architektoniczną budynku postawiliśmy sobie następujące cele do zrealizowania: - Uzyskanie odpowiedniej skali obiektu odpowiadającej zadanej funkcji, a zarazem wpisującej się harmonijnie w otaczający krajobraz leśny oraz niską zabudowę domów jednorodzinnych, - Zajęcie możliwie jak najmniejszego terenu zabudowy poprzez skupienie funkcji w gabarytach jednego obiektu, - Powściągliwość w kreowaniu przestrzennym i estetycznym bryły architektonicznej obiektu będącego tłem dla otaczającej go zieleni oraz stworzenie wrażenia budynku „wyrastającego z lasu”.
Zdecydowano się na pawilonowy charakter budynku, którego formowanie bryły oparto na idei prostopadłościanu, z którego zostały usunięte „puste” przestrzenie pomiędzy poszczególnymi funkcjami obiektu. Rozwiązanie to osiągnięto poprzez formalną i materiałową jednorodność w rozwiązaniu zewnętrznych krańcowych płaszczyzn elewacji (w gabarycie wspomnianego prostopadłościanu), traktując je jako zewnętrzną „skórę” obiektu. Elewacje te ukształtowano w taki sposób aby światło wpadające do wnętrza dawało wrażenie padania promieni słonecznych przez konary drzew. Cel ten osiągnięto przez gęstą perforację fasad otworami o różnej geometrii. Płaszczyzny ścian powstałe przez odjęcie części „pustej” zaprojektowano w kontraście do zewnętrznej „skóry” elewacji budynku. Powstała w ten sposób forma budynku daje wrażenie kompozycji brył wyrastających ze wspólnego dwukondygnacyjnego cokołu. Dominantę przestrzenną stanowi jednoprzestrzenna bryła sali sportowej otwarta w kierunku wschód-zachód, odkrywająca wnętrze hali poprzez pełne przeszklenia ścian szczytowych powyżej drugiej kondygnacji. Kontynuacją jej od strony południowo-zachodniej jest lekko „odsunięty” dwukondygnacyjny blok administracji otwarty również w kierunku zachodnim. Bryła sali kondycyjnej „wyrasta” w narożniku północno-zachodnim i dzięki nadwieszeniu wspornikowym tworzy głęboki podcień wejścia głównego. Przeciwwagą dla niej i zarazem oparciem na gruncie jest narożnik południowo-zachodni, w którym umieszczono m.in. bar.
schemat kształtowania formy
rzut parteru
elewacja i przekrój
